İyi olacağım.
Hayalini kurduğum şeylerin imkansızlığının içimi oyduğu günler oldu. Normal insanların benim yaşımdayken yapmış olmaları gereken şeyleri yapamadığım için kendimi eksik, toplumun dışında hissettiğim oldu. Kendimi fikirlere kaptırıp kendimin dışında kaldığım zamanlar, yıllar oldu.
Çok kez düştüm, çok kez vazgeçtim, çok kez yeniden başladım. Birkaç kez daha ne kadar böyle devam edebilirim, diye düşündüm. Birkaç kez hayallerim tamamıyla değişti. Birkaç kez ben tamamıyla değişmişim gibi davrandım.
Hatalarımdan ders çıkarmayı öğrenmeliyim, dedim kendime. Bunca zamandır hiçbir şey öğrenmemişim gibi davrandım. Sonradan fark ettim ki, başından beri öğreniyordum. Öğrendiğim her şeyi kullanmadığım bir gerçek; daha fazlasını öğrenmek, yaşamak, hayal etmek için farkında olmadan cesurca hareket ettiğim de gerçek. Aptallıkla suçlanmaktan gocunmam ama cesaretimin de hakkının verilmesi hakkım.
Doğduğum günden şu ana kadar iyi, kötü yaşadığım, gördüğüm, hayal ettiğim, izlediğim, okuduğum her şey için; tanıştığım gerçek ya da kurgu karakteri herkes için minnettarım. Kalbimi kıran, ihanet eden, kandıran herkes için; benliğimi paramparça eden her olay için minnettarım.
Minnettar olmam beni sonsuza kadar mutlu yaşayacağım sona götürmüyor, macera devam edecek. Yine düşeceğim, dağılacağım, vazgeçeceğim ve kalkacağım tekrar ayağa. Bazen uzun sürecek toparlanmam bazen kısa. Ama toparlanacağım. Belirsizliklerle dolu, karanlık geleceğimde yanan bir mum bu. Tüm içtenlikle inandığım bir şey, ruhumun başından beri bildiği bir gerçek, kabullenmekten çekindiğim bir parçam. Bir zamanlar kimsenin sahip olamayacağını düşündüğüm bir güç. Biliyorum, her şeyi öyle ya da böyle atlatacağım. Öğreneceğim. İyi olacağım.
Yorumlar
Yorum Gönder