Değişim her zaman iyi hissettirmez.

   Değişiyorum, sanırım. Korkuyorum. Heyecanlıyım. Görüyorum, duyuyorum ve okuyorum unutamayacağım şeyleri. Bazılarını bilerek yaşamak zor ama unutamam işte, bilmiyormuşum gibi kendimi kandıramam. Gördüm, duydum ve okudum. Aklımdan öte ruhumla öğrendim, hissettim.

   Değişim her zaman iyi hissettirmez, derini yırtmak ve duvarları çıplak elle yıkmak çok acıtır. İçindeki katranı boşaltmak için göğsüne sapladığın hançerin yarasını ömrün boyunca taşırsın. Kalbini sakladığın yerden çıkartmak, uzun süre karanlıkta kaldıktan sonra ışığı görünce gözünün önünün kararması ya da başının dönmesinden daha çok rahatsız edebilir seni; yıllar sürebilir kalbinin alışması.

   Okurken ne hissettiniz bilmiyorum ama ben her kelimeyi heyecanla yazdım. Öğrendiklerimden sonra eskisi gibi yaşayamam, bünyem de kabul etmez. Acı çekerek iyileşiyorum belki, belki de hastalanıyorum. Bilmiyorum ama öğrenmek için sabırsızlanıyorum. Şimdiye kadar ki yaşayış şeklim beni tatmin etmedi, bundan sonra ne gelirse kabulüm. Eğer daha kötü olursam başka bir yol bulurum. "Temizlenmenin yolu çamurda yuvarlanmak değildir."*

*Cesur Yeni Dünya, A. Huxley